Baśnie

Baśnie są bowiem tak pełne życia jak samo życie, tak stare jak starcy, tak młode jak dzieci, tak okrutne jak nasza głupota i tak mądre jak mądrość, której poszukujemy.

                                                                                                     Arnica Esterl

Bardzo lubimy bajki i baśnie. Te osadzone w słowiańskiej rzeczywistości i te klasyczne, Jakuba i Wilhelma Grimm. Wierzymy w znaczenie ich obecności w życiu dziecka.  Baśnie są jak  elementarz, porządkują nasze wnętrza, odsłaniają prawdę o tym kim jesteśmy i kim chcielibyśmy być.  Bruno Bettelheim w „Cudowne i pożyteczne” pokazuje jak baśnie pomagają dzieciom w osiąganiu autonomii, zdobywaniu poczucia własnej wartości i zdolności do utrzymywania znaczących i trwałych więzi z innymi.

Idąc przez życie z obrazami z baśni dziecięcy wewnętrzny kompas będzie wskazywał,, które drogi wybrać, a które pomiąć.

Baśnie uczą śmiałości, odwagi i człowieczeństwa. Zawarta jest w nich mądrość, która, jak sądzimy, nie zestarzeje się.

W naszym przedszkolu baśnie często nie są czytane, lecz opowiadane, lub też inscenizowane w formie prostych teatrzyków „stolikowych”. Opowiadanie baśni sprawia, że obrazy żyją w dzieciach w sposób niezwykle barwny i odczuwany przez nie jako prawdziwy.